Blog

SAGAR BOX ΠΥΡΟΔΟΧΕΙΟ

Το πυροδοχείο ως αναγωγική τεχνική είναι η πιο εύκολη και προσιτή αναγωγική τεχνική σε οξειδωτικό φούρνο. Το πως εξασφαλίζεις αναγωγική ατμόσφαιρα δηλαδή καύση του οξυγόνου είναι προφανές από το όνομά της. Χρειάζεσαι ένα καλά κλεισμένο δοχείο και οργανικά υλικά για να κάνουν την καύση του οξυγόνου. Κεραμικό φυσικά. Ένα πυροδοχείο λοιπόν. Αυτό το εξασφαλίζεις φτιάχνοντας ένα κεραμικό κουτί με καπάκι που να χωρά το ή τα αντικείμενα που θέλουμε να αναγάγουμε ή απλά χρησιμοποιώντας μια γλάστρα και για καπάκι μία πυρόπλακα. Άλλοι καλύπτουν τα κεραμικά τους με αλουμινόχαρτο πασπαλισμένο εσωτερικά με οργανικά υλικά.

Καλό είναι να χρησιμοποιήσουμε πηλό χωρίς shamotte για πιο λείο και φίνο αποτέλεσμα των αντικειμένων μας. Το πρώτο ψήσιμο καλό είναι να γίνει μέχρι 900 βαθμούς το πολύ. Αλλοι το κάνουν και 750-800C. Οι ανοιχτοί πόροι βοηθούν να διεισδύσουν καλύτερα οι χρωστικές. Συνήθως χρησιμοποιούμε άλατα οξειδίων όπως  χλωριούχο ή θειικό σίδηρο, θειικό κοβάλτιο ή χαλκός κλπ άλατα και τα απλά οξείδια που όλοι γνωρίζουμε. Τα άλατα είναι δύσκολο να τα βρείτε στην αγορά αν όμως τα προμηθευτήτε  να ξέρετε ότι διαλύονται σε καυτό νερό σε γυάλινα δοχεία με μάσκα. Ρίχνουμε το άλας στο καυτό νερό και όχι το αντίθετο. Θα πρέπει να μπει μέχρι κορεσμού, δηλαδή να μην διαλύεται άλλο και να κάνει ίζημα. Αν θέλουμε τα αραιώνουμε μετά με επιπρόσθετο νερό για να μην είναι πολύ δυνατά. Πάντα χρησιμοποιούμε γάντια γιατί κάποια βάφουν και μάσκα στο πρόσωπο γιατι κάποια είναι τοξικά όταν διαλύονται.

Μικρά βαμβακερά κουρελάκια βουτηγμένα στο οξείδια τυλίγονται γύρω από το αντικείμενο μας. Το ίδιο και χάλκινο σύρμα το οποίο θα αφήσει μαύρη γραμμή με την καύση του. Όπου μείνει λευκό το κεραμικό θα μαυρίσει από το κάπνισμα, γύρω από τα βουτυγμένα κουρελάκια θα βαφτούν από τα οξείδια και κάποια πχ ο χαλκός θα μετατραπεί σε κόκκινο με την αναγωγή. Λίγο χονδρό αλάτι και ανθρακικό χαλκό βοηθά στην καύση και στην ατμόσφαιρα του πυροδοχείου για εφέ.

Τα κεραμικά μας μπαίνουν με σειρά στο κουτί μας αφήνοντας λίγο χώρο ανάμεσα τους και το ένα πάνω στο άλλο όχι όμως πολύ σφιχτά μεταξύ τους, για να έχει χώρο η καύση, ενώ πάντα ρίχνουμε αναγωγικό υλικό (πριονίδι,τσόφλια ξηρών καρπών , φύλλα κλπ) όχι όμως σε μεγάλη ποσότητα και πάντα μέσα στις κοιλότητες. Στο τέλος ρίχνουμε το αλάτι και τον ανθρακικό χαλκό προαιρετικά.

Κλείνουμε το κουτί αφού το σφραγίσουμε με κορδόνι πηλού ανάμεσα στο καπάκι για να μην μπαίνει αέρας. Εδώ σημειώνουμε ότι απόλυτη σφράγιση δεν θα γίνει, μια και το κορδονέτο από πηλό θα ανοίξει κάπου κάπου αλλά αυτό δεν μας επηρεάζει το αποτέλεσμα.

Αποτελέσματα

Μετά το άνοιγμα του κουτιού καθαρίζουμε τα κεραμικά μας με νερό και σφουγγάρι, και τα περνάμε με βερνίκι κεριού ή σπρέυ κεριού για να γυαλίσουν και να αναδειχθούν τα υπέροχα χρώματα τους.

Το σεμινάριο αυτό δίνεται κάθε χρόνο αναλυτικά με τους μαθητές της σχολής.

Μαριλένα Μιχοπούλου

κεραμίστρια